Multatuli (scriptor nederlandese, 1820-1887).
Texto presentate per Piet Cleij, Nederland,
pro le session "Io vole narrar te..."
al 17-me Conferentia International de Interlingua.
Åsa, Svedia, le 19 de julio 2005, 11:10 horas.

Il habeva un homine qui taliava petra ex un rocca. Su labor esseva multo penose, e ille laborava multo, ma su salario esseva parve, e ille non esseva contente. 

Ille suspirava proque su labor esseva penose, e ille critava: oh, que io sia ric pro reposar me super un bale-bale* con klambu* de seta rubie! 

E un angelo veniva ex le celo, qui diceva: Vos sia como vos ha dicite. 

E ille esseva ric. E ille se reposava super un bale-bale, e le klambu esseva de seta rubie. 

E le rege del pais passava con cavalleros ante su carrossa. E anque detra le carrossa il habeva cavalleros, e on teneva le pajung* de auro super le capite del rege. 

E quando le homine ric videva isto, ille regrettava que on non teneva un pajung de auro super su capite. E ille non esseva contente.

Ille suspirava e critava: Que io sia rege! 

E un angelo veniva ex le celo, qui diceva: Vos sia como vos ha dicite. 

E ille esseva rege. E ante su carrossa vadeva multe cavalleros, e il habeva anque cavalleros detra le carrossa, e super su capite on teneva le pajung de auro. 

E le sol brillava con radios ardente, e combureva le terra, de sorta que le herbas deveniva aride. 

E le rege se plangeva que le sol le ardeva in le facie, e esseva plus potente que ille. E ille non esseva contente. 

Ille suspirava e critava: Que io sia le sol! 

E un angelo veniva ex le celo qui diceva: Vos sia como vos ha dicite. 

E ille esseva le sol. E ille inviava su radios a supra e a basso, al latere dextre e al latere sinistre e a omne partes. 

E ille ardeva le herbas super le terra, e le facie del monarchas qui esseva super le terra. 

E un nube se poneva inter le terra e ille, e le radios del sol esseva interceptate per illo. 

E ille se incholerisava proque on resisteva a su poter, e ille se plangeva que le nube le superava in potentia. E ille non esseva contente. 

Ille voleva esser le nube, que esseva tanto potente. 

E un angelo veniva ex le celo, qui diceva: Vos sia como vos ha dicite. 

E ille deveniva un nube e se poneva inter le sol e le terra, e ille interceptava le radios, de sorta que le herbas deveniva verde. 

E le nube pluveva in grande guttas super le terra, e faceva crescer le rivieras, e bandjirs* duceva via le greges. 

E per multe aquas ille destrueva le campo. 

E ille cadeva super un rocca, que non cedeva. E su aquas cadeva in grande currentes, ma le rocca non cedeva. 

E ille se incholerisava proque le rocca non voleva ceder, e proque le fortia de su currentes esseva van. E ille non esseva contente. 

Ille critava: A iste rocca es date poter super me. Que io sia iste rocca! 

E ille deveniva rocca, e non se moveva quando le sol brillava, e quando il pluveva. 

E alora il veniva un homine con hacha, e con cisello punctate, e con martello pesante, qui taliava petras ex le rocca. 

E le rocca diceva: Proque es isto homine plus potente que io, e talia petras ex mi sino? E ille non esseva contente. 

Ille critava: Io es plus debile que ille…. Que io sia iste homine! 

E un angelo veniva ex le celo, qui diceva: Vos sia como vos ha dicite. 

E ille esseva taliator de petras. E ille taliava ex le rocca, per labor penose, e ille laborava multo penosemente pro un parve salario, e ille esseva contente. 

Parolas indonesian del texto: 
bale-bale = sedia de ligno 
pajung = grande parasol 
klambu = rete circum le lecto 
bandjir = inundation enorme