
LE HISTORIA

	Presentation
	Navigation
	Redaction
	Le UMI

LE MERCATO

	Le Mercato Historic

CONFERENTIAS

	Conferentias international
	Incontros nordic



PUBLICATIONES

	Magazines
	Interlingua in le pressa
	Summarios
	Libros



BIOGRAPHIAS

	Personas A-Z

Jean-Paul Vinay

Francia/Canada
Nascite: 18 de julio 1910
Morite: 10 de april 1999

Le nomine interlingua es mentionate pro le prime vice, quando le grande jornal parisian Le Figaro in 1947 publicava un interview per Robert Bruyez con un del collaboratores francese del IALA, professor Jean Paul Vinay, plus tarde professor in linguistica al universitate de Montréal, Canada. Le articulo se appella "'L'interlingua' sera-t-elle demain la langue officielle de tous le peuples?"

Inter 1946 e 1948, Jean-Paul Vinay, un del plus eminente linguistas de Canada, collaborava con un altere francese, André Martinet, super le "Questionnaire" (Questionario), publicate in 1946 per International Auxiliary Language Association (IALA). Illo deveniva le base del formation final de interlingua.

Le linguista e professor Jean-Paul Vinay, qui durante plus que un medie seculo habeva grande influentia international al developpamento del inseniamento de traduction e linguistica general, nasceva in Paris. Le familia cambiava domicilio a Le Havre, ubi Jean-Paul Vinay recipeva su prime trainamento academic per studiar al Lycée du Havre inter 1920 e 1928. Ille recipeva su baccalaureato de litteras 1927-1928 ab le Universitate de Caen. In 1931 ille deveniva licentiato de litteras ab La Sorbonne in Paris habente studiate philologia e litteratura anglese. Su interesse pro le anglese le dava diploma de studios superior de anglese in Paris le mesme anno, e in 1932 ille recipeva diploma e medalio del Schola national del artes decorative, anque in Paris.

Ille iva a Anglaterra e Galles plure vices. In 1937, ille recipeva su Master of Arts in phonetica e philologia del University College in London. Durante 1939 e 1940 ille esseva in le armea francese como officiero de ligamine al Fortias Expeditionari Britannic. Pois ille continuava su carriera academic e ganiava le agrégation d'anglais del prime grado in 1941. Post isto ille deveniva inspector in chef del linguas moderne in le scholas de Paris.

In 1946, Jean-Paul Vinay iva a Canada pro comenciar un longe carriera como professor e capite del departimento de Linguistica e Traduction al Universitate de Montréal. Ci ille fundava le ver traditiones academic pro inseniar traduction e interpretation in le nove sede de phonetica del Departimento de linguistica. Ille esseva professor e director del Departimento ab 1946 a 1960 e vice-decano inter 1960 e 1966. Su obras es classicos hodie, e simultaneemente ille dirigeva le publication del bilingual "Canadian Dictionary" in 1962. Le publico general le cognosceva per su curso del television canadian CBC, "Speaking French", ab 1955 a 1966.

In 1967, ille cambiava domicilio a Victoria in Canada, ubi ille deveniva capite del Departimento de Linguistica, del qual ille esseva le cofundator, e pois (1968-1975) decano del Facultate de Artes e Scientias. Durante iste periodo ille in 1975 obteneva un doctorato de litteras (honoris causa) al Universitate de Ottawa e deveniva Doctor de jures, honoris causa, al Universitate Concordia in Montréal in 1985. Jean-Paul Vinay se retirava ab le Universitate de Victoria como professor emeritus de linguistica in 1976. In 1977-1980 ille esseva director del Centro Lexicographic. E alora ille continuava su production de articulos super linguistica, traduction, linguas ancian e moderne, linguas amerindian e inuit, bilinguismo, apprension de un secunde lingua, phonetica, terminologia, ethnographia, musica, onomastica, toponymia, psycholinguistica e semiotica, e ille participava activemente in le vita intellectual e cultural de Victoria.

Jean-Paul Vinay esseva un persona active, membro de i.a. International Phonetic Association, membro honorari del Linguistic Society of America, presidente del Association canadienne de linguistique, presidente del Société des traducteurs et interprètes du
Canada, membro del Association canadienne de linguistique appliquée, del American Translators Association, del Société de linguistique de Paris, del Société internationale de linguistique fonctionnelle, membro honorari del Association des traducteurs et interprètes de l'Ontario, membro del Société royale du Canada in 1959, Officier de l'Académie (Palmes académiques) in Francia, in 1978 cavallero del Légion d'honneur in Francia e membro in 1987 del Ordre du Canada. Ille recipeva le Medalio del Confederation Canadian, le Medalio Jubilari del Regina e le Medalio del 125-nte Anniversario de Canada. Le American Translators Association le donava le Medalio Alexander Gode - le optime recognoscimento - in 1973.

Su publicationes comprehende i.a. "A Basis & Essentials Welsh Grammar" (1947) "Fluent English", vol. 1 e 2 (1948), "Manuel de Traduction (français et anglais). Traité pratique de stylistique comparée" (1955), "Stylistique comparée du français et de l'anglais. Méthode de traduction" (1958, con Jean Darbelnet e ancora utilisate hodie), "The Canadian Dictionary - Dictionnaire canadien" (1962), "Carnet de notes Montagnais-Naskapi" (1992), e ille collaborava a "Le Français international" (1971).

Ille assi esseva phonetico, linguista, polyglotto, pedagogo, designator, musico e traductor al mesme tempore. Ille es describite como un amabile parente e amico, generose e plen de humor.

Durante multe annos ille dirigeva le section de linguistica, plus tarde le departimento de linguistica, del Universitate de Montréal e fundava la le cursos de traduction e interpretation. Ille se preoccupava de linguistica theoretic e practic, e ille assi participava in le organisation del profession de traductores in Canada.

In octobre 1955 comenciava apparer in Montréal le bulletin del Association Canadian de Traductores Diplomate. In octobre 1956, Jean-Paul Vinay moveva le secretariato al section de linguistica del Universitate de Montréal. Durante plus que dece annos ille redigeva le revista usque ille in septembre 1966 abandonava le direction del revista.

Jean-Paul Vinay maritava le autor Marie-Paule Amidieu Du Clos, con qui ille deveniva le patre de quatro infantes - Marie-Elizabeth Taggart, François Vinay, Marie-Emmanuelle Bartle e Patrick Vinay - e dece-tres graninfantes e un grangranfilio. Su sposa moriva in 1988.

Ille addormiva in le morte in su casa in Oak Bay, Victoria, British Columbia, sabbato le 10 de april 1999. Ille esseva sepulcrate le 16 de april al Royal Oak Cemetery.

Revidite: 2006-12-29